เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๒ คณะสงฆ์จังหวัดบุรีรัมย์ ภายใต้การนำของ พระราชปริยัติยาลังการ (วิชัย ฐิตาจาโร) เจ้าคณะจังหวัดบุรีรัมย์ (ในขณะนั้น) ได้มีมติเห็นชอบให้ดำเนินการขอขยายห้องเรียน หลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนาจากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยวิทยาเขตสุรินทร์ มาดำเนินการจัดการเรียนการสอน ณ วัดพระพุทธบาทเขากระโดง จังหวัดบุรีรัมย์ เพื่อขยายการให้บริการทางการศึกษาแก่พระสังฆาธิการและพระภิกษุสามเณร ในระดับอุดมศึกษาให้กว้างขวางยิ่งขึ้น และส่งเสริมพัฒนาการศึกษาของคณะสงฆ์ในระดับท้องถิ่นให้มีความรู้ความสามารถในด้านวิชาการทางพระพุทธศาสนาและศาสตร์แขนงอื่นๆ ที่นอกเหนือไปจากการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกธรรม/แผนกบาลีที่มีอยู่แล้วเพื่อที่จะได้นำไปพัฒนาสังคมประเทศชาติและพระพุทธศาสนาต่อไป โดยมีวัตถุประสงค์ ดังนี้

๑. เพื่อพัฒนาด้านศักยภาพและสนองความประสงค์ของคณะสงฆ์จังหวัดบุรีรัมย์

๒. เพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้เป็นทรัพยากรที่มีคุณภาพของคณะสงฆ์และสังคม

๓. เพื่อเป็นแหล่งศึกษาค้นคว้าวิจัย วิชาการทางพระพุทธศาสนาในระดับสูงและเป็นสถานศึกษาในระดับอุดมศึกษาของคณะสงฆ์จังหวัดบุรีรัมย์

๔. เพื่อให้บุคลากรในองค์กรท้องถิ่นได้มีส่วนร่วมในการดำเนินกิจกรรมทางการศึกษาระดับอุดมศึกษา อันเป็นการขยายโอกาสทางการศึกษาให้ทั่วถึงแก่ผู้ต้องการโอกาสทางการศึกษา

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย โดยความเห็นชอบของสภาวิชาการ และโดยอนุมัติของสภามหาวิทยาลัย ได้ขยายระดับการศึกษาสู่จังหวัดบุรีรัมย์ ตามหลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา (คณะพุทธศาสตร์) ณ วัดพระพุทธบาทเขากระโดง ตำบลเสม็ด อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ ตั้งแต่ปีการศึกษา ๒๕๔๓ เป็นต้นมา มีสถานภาพเป็นโครงการขยายห้องเรียน มีชื่อตามข้อบังคับของมหาวิทยาลัยว่า โครงการขยายห้องเรียนมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตสุรินทร์ วัดพระพุทธบาทเขากระโดง จังหวัดบุรีรัมย์ โดยได้จัดการศึกษาเจริญก้าวหน้ามาเป็นลำดับ ต่อมาในปี พ.ศ.๒๕๕๓ ได้รับอนุมัติจัดตั้งจากสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ยกฐานะขึ้นเป็นวิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์ เมื่อคราวประชุมสภามหาวิทยาลัย ครั้งที่ ๓/๒๕๕๓ ในวันพฤหัสบดีที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๕๓ และสำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรีได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเล่ม ๑๒๗ ตอนที่ ๑๐๙ ง หน้า ๓๒๙ ลำดับที่ ๒๑๘ ลงวันที่ ๑๙ เดือน กรกฎาคม ๒๕๕๓ ส่งผลให้ วิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์ มีสถานภาพเป็นส่วนงานของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ตามมาตรา ๘ (๘) แห่งพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พ.ศ. ๒๕๔๐ ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐและเป็นนิติบุคคล มีวัตถุประสงค์เพื่อให้การศึกษา วิจัย ส่งเสริมและให้บริการทางวิชาการพระพุทธศาสนาแก่พระภิกษุ สามเณร และคฤหัสถ์ รวมทั้งการทะนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม